Oysa 26 Mart 1989 yerel seçimlerinde SHP “ İl Genel Meclisi” oylarına göre yüzde 28.71 ile birinci parti olmuş ve başta İstanbul, Ankara ve İzmir olmak üzere 39 ili kazanmıştı. Rüzgar ülkede “ SOLDAN yana esiyordu” . İstanbul’da Nurettin SÖZEN, Ankara’da Murat KARAYALÇIN ve İzmir’de Yüksel Çakmur belediye başkanlığını kazanmışlardı. Yerel yönetimlerde “ Sosyal Demokrat” anlayış egemen olmuş ve halk bu durumdan oldukça hoşnuttu.
Ne olduysa bu tarihten sonra oldu. 1989 yerel seçimlerinde SHP ve DSP toplam yüzde 40 a yakın oy almışlar ve olası bir ittifakta yada birleşmede, SOLUN iktidarına kesin gözüyle bakılıyordu. Ancak o birliktelik olmadığı gibi SOL daha parçalı olarak gireceği 1994 yerel seçimlerinde umulmadık bir oy kaybına uğruyor ve sanki Türk halkı bu dağınık görüntüye bir mesaj veriyordu.
Örneğin Ankara’da 1994 yerel seçimini kazanan Refah Partisi yüzde 27.34 almışken SHP; Korel Göymen’le yüzde 26.89, CHP; Ali Dinçer’le yüzde 2 oy alıyordu. Yalnızca bu iki adayın oy toplamı Refah Partisinden Melih Gökçek’in aldığı oyu geçiyordu. Ankara’da o seçimlerde DSP ise yüzde 7.5 oy almıştı.
İstanbul’da da durum farklı değildi. SHP; 1994 yerel seçimlerine bu kez Zülfü Livaneli’yi aday gösteriyordu. Nurettin Sözen’in bir B.Ş.B. çalışanın yaptığı 30 bin dolar ve 670 bin Mark’lık yolsuzluğu yüzünden yıprandığını düşünüyorlardı. O gün büyük sansasyon yapılan para miktarı sizi şimdi yanıltabilir. Evet günümüze göre komik sayılacak bu yolsuzluk !!!! yüzünden SHP büyük sıkıntıya düşmüştü. Olay; tamamen Ergun Göknel’in zamparalık uğruna makamına ihanet etmesi idi ancak fatura SHP ye kesilmişti. 1994 yerel seçimlerinde bu kozu rakipleri iyi kullandı. Günümüzde bir ayakkabı kutusuna sığacak kadar ufak sayılacak bir miktar o dönem epey ses getirdi.
O seçimlerde SHP; İstanbul’da hem bu sorunla uğraşıyor hem de diğer SOL partilerin güçlü adaylarla seçime girmesi yüzünden oy oranlarında düşüşe neden oluyordu. DSP; Necdet Özkan’ı, CHP ise Ertuğrul Günay’ı aday göstermişti. SHP yüzde 20.3, DSP yüzde 12.3 ve CHP yüzde 1.3 oy alabildi. Solun toplam oyu yüzde 33.9 du ama Refah Partisiyle seçime giren Tayyip Erdoğan yüzde 25 le belediye başkanı oluyordu. Solun dağınıklığı Ankara’da ve İstanbul’da Refah Partisine yaramış ve ülke genelinde yüzde 19 oy almalarına rağmen Konya, Kayseri, Malatya, Rize, Trabzon, Rize, Sakarya, Sivas ve Elazığ gibi bir çok önemli kenti de kazanmışlardı.
İzmir’de de benzer tablo vardı. SHP’den Yüksel Çakmur yüzde 26.55, CHP ise yüzde 2.54 oy alırken solun diğer güçlü partisi DSP yüzde 15 oy oranıyla SOLUN yüzde 44 den fazla oyunu parçalamış ve İzmir’de DYP den Burhan Özfatura yalnızca yüzde 1.22 oy farkıyla (oyu 27.77) seçimin kazananı olmuştu.
Eğer ülkemizde siyasette bazı önemli kilometre taşları aradığımızda 1994 yerel seçimleri bana göre özellikle SOL adına çok önemli sayılacak bir dönemdir. Zira Refah Partisinin bir çok şehirde çok düşük oy oranlarıyla seçim kazanmasına olanak sağlayan dağınıklığın yaşandığı tarihtir. Elindeki 3 büyük şehri de kaybeden SHP; ilerleyen süreçte CHP çatısında altında birleşerek gereken birlikteliği sağlamıştı.
Günümüz siyasetinde artık İTTİFAKLAR konuşuluyor. Bana göre artık siyasi kadrolar geçmiş dönemin hatalarını iyi analiz etmeliler. Dağınıklığın kime ne faydası olur, bundan kim kazanç sağlar iyi düşünmeliler.
