Sevgili Okurlarımız hepimizin bildiği gibi,
Ülkemizde mayıs ayının ikinci haftası
Pazar günü anneler günü olarak kutlanır.
Ne yazık ki annem Ereğli'de olduğu için
yanına gidemiyorum.
Annelerimiz bizi dokuz ay karınlarında taşıdılar,
Hiç bir karşılık beklemeden,bizleri büyüttüler,
Boşuna dememiş Prof.Dr. Doğan Cüceloğlu hocamız,
"Annen yoksa,hiç kimsen yok"diye...
Ruhu şad olsun.
Onu unutmayacağız ve unutturmayacağız,
Annelerimizle ilgili yazdığım şiirimi sizlerle paylaşmak
ve tüm annelerimize hediye etmek istiyorum.
BEN ANNEYİM
Seni en çok seven,benim
Senin için ölmeyi bilen
Yerken,o yeseydi diyen
Göz yaşında en çok üzülen
Yorulduğunda keşke ben diyen
Güldüğüne en çok sevinen
Başarılarında gururun yücesini
Her zaman,her yerde
Arkandayım,yanındayım,diyen
Hatalarını kolayda affeden
Seni senden çok bilen
Seni gözlerinden okuyan
Göbek bağı ayrılsa da
Gönül bağı kopmayan
Kimsenin asla çözemeyeceğiz
Bağ benim,ben Anneyim
ÇÜNKÜ,
Ben,senin annenim.
Anne olmak kolay değil,
Evlâdınla aranda öyle bir bağ var ki asla
Çözülmüyor ve çözülemiyor.
Düşününce konuşulan dile bile ana dili deniyor,
Rahmetli babaanneciğimin çok güzel bir
sözü vardı.
Evlâdım evlât öyle bir şey ki,
"Karnında kanını yer,Doğar canını yer,
Ölüncede mirasını yer "derdi.
Ne kadar doğru bir söz,
Anne olarak,hep verirsin.
Ve ne yazık ki,evlâdının seni anlaması için,
Anne olması gerekir.
Çünkü,o da artık,karşılıksızca vermeye başlar,
Ölen tüm annelerimizin ruhları şad olsun,
Yaşayan tüm annelerimizin ellerinden hürmetle öperim
Tüm annelerimize,
