Oturmuşsun bebeğinle evinde,
Anılara anı katıyor
Büyüyüşüne şahit oluyorsun…
Gülüşlerine tepki veriyor bir yandan da akşama ne pişirsem diye düşüncelerdesin…
Hayal et bi;
Anne, baba, abla, abi, teyze, hala…
Neysen ne…
Küçücük bir çocukla evinin salonunda oturduğunu hayal et lütfen…
Tüm saflık ve masumiyet işlemişken ruhuna…
Zekası gerinin biri!!!
Ateş ediyor havaya!
Ve hiç suçu günahı olmayan, kendi halinde duran bebeğe isabet ediyor…
Ne yaparsın?
Düşünsene az…
Kollarında kan kaybından giden bir can varken?
Söylesene ne yaparsın?
Bu kadar mı aptalsınız?
Bu kadar mı cahilsiniz?
Silahla sevinmek hangi adettir, hangi anneannedir, hangi töredir!
Kendinize gelin artık!
Bir Allah’ın kulu da çıkıp,
Ne yapıyorsunuz oğlum demiyor mu size!
Delireceğim ya!
Aptal saptal sevinçleriniz batsın!
Nefret ediyorum silahın egemen olduğu yaşamlardan!
Zira silahın egemen olduğu bi eğlenceden dolayı küçücük bir çocuk öldü bu ayın başında…
11 aylıktı, annesiyle evde oynarken buldu kurşun onu…
Belki duydunuz, belki duymadınız…
Duyanlarınız da unuttu geçti…
Fakat ben bu olayların unutulmasını istemiyorum!
Caydırıcı cezalar olsun istiyorum!
Böylelerini dost edinmeyin istiyorum!
Etrafınızda varsa böyle ilkel adamlar, kibarca müdahale edin lütfen…
Aynı ilkellikle devam mı, uzaklaşın en özel günlerinden…
Bi umut…
Belki düzelir…
Hoş,
Bu ne ilkti nede son olacak biliyorum…
Sadece bu zihniyette ki insanları barındırmayın yanınızda lütfen…
Acaba hangi konvoyda oldu ki diye düşüneniz varsa,
Ha düğün, ha asker, ha sünnet konvoyu…
Ne olduğu mühim mi?
Kalıcı ve caydırıcı çözümler lütfen!!!
En kısa sürede!
