Birileri iş yapacağına,
Karı gibi ağlayıp, sızlıyor...
Sanki Zonguldak ağlama duvarı,
İşi gücü bırakmışlar,
O restoran, bu kafe dedikodu yapıyorlar,
Dinleseniz acırsınız,yalakalık almış başını gidiyor,
Paraları alemlerde yerken gayet güzel,
Bunlarda ne utanma ne arlanma var!
Mesai arkadaşlarını lüks hayat için satan satana!
Alemlerde işçi hakları havada kalıyor,
Nedir bu sendikacılardan kentin çektiği,
Kimileri makam,
Kimileri eşini, dostunu göreve getirme,
Kimileri de nasıl zengin olurumun derdinde,
Çıkıyorlar meydanlara,
Hakkımız diye cırlıyorlar...
Eleştirdikleriyle akşamları okey dönüyorlar,
Sabah beraber gözlerini açıp,
Deniz manzaralı mekanlarda kahvaltı yapıyorlar,
Bunlar Ereğli'nin yollarını büklüm büklüm işliyorlar!
İçlerinde biri var ki;
Her şeyimi kaybettim kendimi buldum diyormuş,
Makamı, başkanlığı da elinden alınmış,
Vah haline vah...
Olmaz dediği ne varsa yaşamış,
En yakın dostundan kazık yemiş,
İnsan suya düştüğü için değil,
Sudan çıkamadığı için boğulur diyerek,
Ona sırtını çevirenlerin muhalifleriyle birlikte hareket ediyor,
Elbette insan dostunun huyunu alır,
Bu savaştan kim galip gelecek bakalım,
Akıllılar önceden ağlarlar,
Bilgisizlerse işin sonunda başlarını vururlar,
Bu filmin sonu Bolu'ya kadar uzanacaktır.
ATASÖZÜ
İki parmağının ucunu gözüne koy. Bir şey görebiliyor musun dünyadan? Sen göremiyorsun diye bu alem yok değildir.(MEVLANA)