İşe gir, paranı kazan, gününü gün et, eğlen, gez, toz ve akabinde el değmemişini ara…
Birde de ki evinde otur sen, çalışmaya ihtiyacın mı var senin? İlgilenirim seninle, her ihtiyacınla. Yeter ki çocuklarımın anası ol. Otur bak evlatlarımıza. Kalmasın gözüm arkada….
Gel zaman git zaman… Hayal edildiği gibi olmaz ya hiçbir şey… Alırsın mahkemede soluğu…
Ve sen tüm kusurlarınla birde nafaka ödememek için diren!!!
İş nafaka ödemeye gelince maddi manevi sus pus olan beyler…
Üzerinizde bir şey olmaz, banka hesaplarınız boşalır, aylık gelir az gösterilir, gayrimenkuller elden çıkarılır…
Kadın mı? Oda dul damgasıyla kalır…
Hadi ordan be !
Azıcık bencilliği kenara bırakıp, aklı selim düşünebilseniz!
Ama yok!
İstiyorsunuz ki ayrılınca gitsin çalışsın! Benden para beklemesin! Çocuğa da işte azalan gelir beyanıyla 3-5 göndereyim, sende annesisin, eşşek değilsin ya bak çocuğuna demi ama? … Pardon da bu bencilliğin kaçıncı evresi?
Size bağımlı olsun istediğiniz kadın elbette ki boşanırken geçimini size bağlayacaktır! Yıllarca çalıştırmamış! Yeteneklerini hiçe saymış! Her adım atmak istediğinde belki aşağılamış! Her uçmak istediğinde kanatlarını tek tek yolmuş siz!
Ayrılırken yapıştırdığınız etiketle istiyorsunuz ki dursunlar ayakta!
Nasıl durdukları pek de ehemmiyetli değil, size bulaşmasınlar da değil mi?
Kusura bakmayın!
Size muhtaç olmayan biriyle evleneydiniz de zaruri durumlar hariç nafaka ödemek zorunda kalmayaydınız!
Kendi ayakları üzerinde duran, baba evini kurtulacak bir yer olarak görmeyen, çalışan, üreten, sizi yalnız sevdiği için birlikte olan, mecbur hissetmeyen, ailesinin her daim destekçisi olduğu kadınlar size zor geliyorsa…
Evde yalnızca sevgi beklerken eşiniz, boşanma isteğiyle karşısına gelen sizler, bal gibi de bakacaksınız!
Erkekliğin şanındandır başka erkeğe muhtaç etmemek! Hadi bakalım daha çok çalışın o halde!
Ve hemcinslerim her daim çalışın! Kendi paranızı kazanın! Hiçbir erkeğe güvenmeyin! Hiçbir erkeğe sırtınızı yaslamayın! Kendinizden başka! Güvendiğiniz tek kişi kendiniz olsun! İyi hafta sonları…