Sana gitme demeyeceğim
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar,
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Gene de sen bilirsin.
Yalan istiyorsan yalanlar söyleyeyim.
İncinirsin.
Sana gitme demeyeceğim,
Ama gitme, Lavinia.
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme, Lavinia.
Evet, bir efsanenin bir efsane şiiriyle bugün satırlarıma başladım. Size bu sözler muhakkak tanıdık gelecektir; hem şiir çok bilindik hem de bu şiir şarkı olarak da bestelenmiştir. Bu şiirin sahibi üstatlarımızdan Özdemir Asaf’tır. Özdemir Asaf, Cumhuriyet Dönemi Türk Şairlerindendir; Ankara doğumlu olan üstadımız 28 Ocak 1981 tarihinde İstanbul’da vefat etmiştir. Sayısız güzel eserlere sahip olan Sayın Asaf, Lavinia şiiriyle de yüreği olan herkese dokunmuştur. Lakin Lavinia; gerek aksan gerekse söyleyişle günümüzde daha çok Lavinya olarak bilinmektedir. Yukarıda bahsi geçen şiirin on iki mısrası tonlarca anlam, tırlarca dolusu sevgi ve özlem barındırmaktadır. Sayın Asaf, bu tarz şiirlerinin baba isimlerindendir; benim de hayranlık duyarak okuduğum bir şairdir.
“ Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz “ diyerek hafızalarımıza kazınmış olan Sayın Asaf, bizim yalnızlıklarımızda bilmeyerek de olsa bizim yanımızda olmuştur; güzel şiirleri ve eşsiz sözleriyle. O kadar güzel bir kalemi varmış ki çoğu okurun gönlüne taht kurmuştur.
Kâh “ Herkes fazlasıyla sevmiş / Ben eksiklikleriyle de sevdim oysa.” demiştir,
Kâh “ Ben kattım sana biraz / Öyle sevdim seni. / Çünkü sen de bensiz; / O kadar güzel değilsin hani. “ demiştir.
Kâh da “ Sende gördüğümü görecekler diye ödüm kopuyor “ demiştir.
Özdemir Asaf işte tam da böyle yürekli böyle esaslı bir şairdir. Bu arada üstadın son şiirini röntgen kâğıdına yazdığı söylenmektedir; şu güzelliğe bakın; Ruhun şad olsun Sayın Asaf.
Günün Sözü: Sana bir şiirler olmuş sevgilim. Yüzün gözün söz içinde. Hangi imla kılavuzuna baksam, ‘ ben ‘ den ayrı yazılıyorsun. – Özdemir Asaf
