Baya zaman oldu; ben de farkındayım. Şiirden epey bir uzak kaldık; kendimizi gündemin karmaşasında kaybettik; ama şiir önemlidir. Şiir bazen hayata tutunma yolu, bazen umut, bazen intihar biçimi, bazense umut ve gelecektir. Şiir dediğimiz zaman da bazı isimler aklımızda hemencecik sıyrılıverir. İşte onlardan birinin bir şiirini paylaşmak istiyorum.

“Unutulmuş gibiyim ben.

Ve insan bir bakıma unutulmuş gibidir.

Bilmem ki nasıl anlatmalı?

Yalnız bile değilim.”

Bu şiirin sahibinden daha önce burada bahsetmiştim.1 Kadın, 3 Şair, 3 Aşk başlıklı köşemde;

“Bir adın vardı senin, Tomris Uyar'dı
Adını yenile bu yıl, ama bak Tomris Uyar olsun gene
Ben bu kış öyle üşüdüm ki sorma
Oysa güneş pek batmadı senin evinde
Söyle
Ben seni uzun bir yolda yürürken gördüm müydü hiç.”

Onu bu şiiriyle anlatmıştım o gün köşemde; 1 Kadın Tomris Uyar ve 3 Şair Turgut Uyar, Cemal Süreya ve Edip Cansever’den bahsetmiştim. İlk şiirinde ikinci şiirinde sahibi Edip Cansever’dir. Edip Cansever, Türk Edebiyatımızın önemli isimlerindendir, diğer 1 Kadın ve 2 Şair gibi. Onların da edebiyatımıza kattıkları çok fazla değerler vardır. Bugün bu güzel insanlardan Edip Cansever’in ölüm yıldönümü; sene-i devriyesidir. 28 Mayıs 1986 tarihinde hayata veda eden Edip Cansever ve diğer güzel insanları sevgi ve saygıyla yâd ediyorum; ruhunuz şad olsun.

**

Cumartesi günü iftara yakın telefonuma bir mail geldi; iftara tam 15 dakika vardı hafif yarı baygın bir şekilde o yazıyı okudum. İftardan sonra tüm enerjimle tekrar okudum; benden bir ricada bulunuyordu eşi ve çocukları için mücadelesini eden ve %2’ye Sığamayan Hayatı yaşayan emekçi bir abim. Çocukluğumda bizim de yaşadığımız zar zor kabuk bağlayan yaralarımıza benzeyen türden Bazı sıkıntılardan bahsetti. Belki yazımı okuyordur, bugün ricasını yerine getiremedim; özür niteliğinde yazıyorum bu yazıyı. Ama şunu da bilsin ki O’nu çok iyi anlıyor ve en iyi anlayacak kişilerden biri olduğumu da düşünüyorum. Belki bugün ricasını yerine getiremedim ama ricasını yerine getirmek için elimden geleni yapacağımdan şüphesi olmasın emekçi abimin. Belki buradan nefesim yetmeyecek, elim uzanmayacak ya da sesim çıkmayacak işte bugünler için de aktif siyasete girdim. Dünyayı güzelleştirmek diye burada defalarca yazdım sizlere; sesinin duyulmasına yardımcı olmak da dünyayı güzelleştirir, el ele verip uzanılamayan yere dokunmak da. Yeter ki niyetler doğru amaçlar gerçek olsun. Velhasılıkelam elimden geldiğince, dilim döndüğünce, gücüm yettiğince haksızlıklar karşısında susmayacağım; adil ve hakkaniyetli, gelecek ve memleket kaygısı olmayan bir dünya için tüm mücadelemi edeceğim. Kendinize iyi bakın; görüşmek üzere.