Enerji tüm dünya’da çok yükseldi.
Çok pahalandı.
Kömür 280 dolar.
Elektrik pahalı.
Doğalgaz pahalı.
Enerji ithal.
Doğalgaz.
Petrol ürünler.
Mazot.
Benzin.
LPG.
Gaz.
Hepsi ithal.
Çok ama çok pahalı.
Elektrik aldı başını gidiyor.
Yüzde yüz elli zam.
Hangi sektörde var.
Tüm aboneler fatura paylaşıyor.
Doğalgaz faturaları konutlarda.
İşyerlerinde.
Aldı başını gidiyor.
Elektrik ise konut ve işyerlerinde çok fahiş oldu.
İş yerlerinde elektrik gerçekten önlenemeyen bir yükseklikte.
1000 TL olan fatura.
2500 TL.
200 konut faturası 400-450 oldu.
Doğalgaz ise aldı başını gidiyor.
Hayat çok pahalı.
Pahalandı.
Geçim zor.
Enerji çok ama çok arttı.
Türkiye hiç bu kadar yüksek artış hiç görmedi.
Yüzde yüz elli zam.
Enerji dünya piyasalarında yükseldi.
Döviz aldı başını gidiyor.
İnse de aynı.
Yükselse de aynı.
Fark etmiyor.
Ülkemizde enerji aldı başını gidiyor.
Salgın hastalık sonrası ekonomide yükselişleri.
Halkın ana alım gücüne göre kat ve kat görüyoruz.
Enerji pahalı.
Her şeyimiz ithal.
Kömürümüz bile ithal.
O zaman Zonguldak adına bir şans doğmalı.
İthal kömür yılda 39 milyon ton olduğu söyleniyor.
Bunu önleme adına yol alalım.
Kömürümüz çıksın.
Hem de yerin altında 1.5 milyar ton.
Görünen rezerv ise iki milyar ton.
Sadece Amasra’da 850 milyon ton.
Daha ne diyelim.
Enerji pahalı.
Kömürün tonu yurt dışında 80 dolarken.
Bugün oldu 280 dolar.
Bu fiyat yerinde.
Varın gerisini düşünün.
Zonguldak kömürü ton başı 2500 Tl ‘ yi geçti.
Çok değerlendi.
Çok kıymetlendi.
Resmen hazine gibi oldu.
Türkiye olarak.
Zonguldak olarak.
Yerli ve milli ölçüsünde hareket etmeliyiz.
Artık sadece kamu madenciliği değil.
Özel sektör madenciliği.
Kurumsal ölçekli maden şirketleri.
Çelik sanayi.
Enerji sanayi.
Kömür üretiminde yer almalı.
Zonguldak’ta bu kömür varsa çıkmalı.
Ekonomiye kazandırılmalı.
Acilen kamu madenciliğine 3000 işçi alımı hemen start almalı.
Artık şunun adını koyalım.
Enerji çok ama çok pahalı.
Enerji adına yerli doğalgaz çıkarılması adına gün sayıyoruz.
Yerli doğalgaz üretimi için yaklaşık üç milyar dolar harcanıyor.
Ülkemiz i doğalgaz olarak yeni rezervleri bulacaktır.
Bugün 540 milyar metreküp.
Yarın ise bir trilyon metreküp.
Sonra trilyonlar olarak metreküp üretim olacaktır.
İnşallah tabi ki.
Yerli doğalgaz üretiminde dışarıya mahkum olmayalım.
İthalatı düşürelim.
Cari açığa etki edelim.
Yerli doğalgazımızı piyasaya verelim.
Hem konuta.
Hem de işyerlerine.
Çünkü doğalgaz ile çalışan sanayi ve konutta ülke olarak 81 ile yayıldık.
Doğalgaz artık hayatımızın bir parçası.
Hem de yaşamsal öneme sahip bir parçası.
Yalnız 2022 yılına girerken çok pahalandı.
Bugüne göre çok makuldü.
Şimdi ise aldı başını gidiyor.
Ödemek ne mümkün.
Enerji çok pahalı, doğalgaz hepten pahalı.
Ve gelelim kömüre.
Koklaşabilir kömür.
Kömür atığı.
Çelik sanayi.
Enerji sanayi.
Elektrik üretimi.
O zaman koklaşabilir kömürü çıkartacağız.
Yukarıda örnek de verdiğim gibi.
Hep beraber.
Hep birlikte.
Kömürümüz yılda en az on milyon ton.
Bu hedef öngörülen.
20 milyon ton olsa bile ülkemiz için harcama pazarı adına yetmiyor.
Koklaşabilir kömürün on milyon tonunu Zonguldak üretmeli.
Zonguldak merkez.
Kilimli ilçe.
Amasra ilçe.
Armutçuk bölgesi.
TTK’ ya ait havzada.
Beş ana üretim bölgesinde.
Kamu adına üretmeliyiz.
Özel sektör olarak üretmeliyiz.
Çelik sanayi kömür üretiminde yer almalı.
Amasra acilen üretime kamu veya özel sektör eli ile start almalı.
Bu konuda artık kimsenin beklemeye tahammülü yok.
Ya olacak.
Ya olacak.
Öyle veya böyle.
Tam 17 yıldır bekleniyor.
Acilen yatırım.
İstihdam.
Üretim.
Ve yer üstü sevkiyat .
Ve ekonomiye kazandırılma.
Bu konu başlıkları artık hayata geçmeli.
Çünkü enerji çok pahalı.
Hiç kimsenin bekleme lüksü yok.
Bir an önce üretim sahaya yansımalı.
Zonguldak kömürü birkaç koldan yerin altından yer üstüne çıkarılmalı.
Derin ise derin.
Yüzeysel ise yüzeysel.
Artık hiç kimse çelik sanayinin ithal kömür almasını beklemiyor.
Çelik sanayi koklaşabilir kömürünü Zonguldak’tan sağlamalı.
Buna ERDEMİR.
İSDEMİR.
KARDEMİR,
TOSYALI, Çelik dahil.
Zonguldak olarak koklaşabilir kömür hammaddemizi çelik sanayinin hizmetine sunmalıyız.
Zonguldak’ın yerin altındaki kömürü önce çelik sanayinin ihtiyacını karşılamalı.
Sonra enerji olarak termik santrallerin ihtiyacı karşılanmalı.
Yerin altında ki iki milyar ton kömür artık üretilsin.
Öyle veya böyle ekonomiye kazandırılsın.
Yarı ve tam mekanizasyon sistemi kamu ve özel her alana yayılsın.
Modern kuyular hizmete geçsin.
Taşıma maliyetleri liman.
Demiryolu.
Denizyolu.
Gerekirse karayolu.
Kullanılmalı.
Zonguldak limanı çelik sanayine.
Enerji santrallerine hizmet etmeli.
Demiryolu taşımacılığı bizler içinde çok büyük avantaj.
Tren ferisi ise avantajın avantajı.
Entegre bir kömür taşımacılığına sahibiz.
Cumhuriyet tarihinin e en büyük yer altı kömür üretim yatırımı olan Amasra artık kömür üretsin.
Üretmeli.
Eğer bakan düzeyinde yılda yedi milyon ton kömür.
Yedi bin istihdam.
700 milyon dolar cari açığa etki denildiyse.
Bu söz tam dört yıl önce söylendiyse.
Artık bu sözün herkes arkasında dursun.
O fotoğraf da artık yerine gelsin.
İçi dolsun.
Tarihte bir nostalji olarak kalmasın.
Zonguldak nostaljilerle değil.
Realitelerle yol almalı.
Enerji çok pahalı.
Bu pahalılık belki ilimiz adına bir şans olacaktır.
Bu şansı da sonuna kadar kullanalım.
Enerji pahalı..
İthal hepten pahalı.
O zaman yerli ve milli.
Yerli enerji.
Yerli hammadde.
İnşallah.
Bugünlük nokta.
