Sevgili Okuyucular,
Bakın burada kim var;
Bir hiçliğe terk edilmiş,
Ama bir o kadar da bizler tarafından adlandırmalarda bulunulmuş olan
Adalet, Pişmanlık ve Yalnızlık kokan bir yapıt.
Bazen keyifli anlarına şahit olur,
Bazen pişmanlıklarını hatırlatır,
Bazen isyan ettirir; yalnızlık olur,
Bazen de ilham verir; yazı olur.
İşte tam olarak size bu noktadan yazıyorum;
Bugün Zonguldak’ın en çok ilham veren karesinden yazıyorum.
Tabii bu kişilere göre değişkenlik gösterebilir.
Ben bugün “ Merhaba Huzur “ desem de pişmanlıklarım ağır basıyor.
Hak etmeyen insanları bu yapıta anı yaptık,
Kelimeler döktük; kah terapi yaptık kah sürpriz yaptık…
Ama kusuruma bakmasın hiç kimse de
Bu yalnız benim değil, tüm insanlığın suçu..!
Her gülüşe, her kelimeye, her bakışa, her şeye inanmamak lazım!
Unutmamak lazım, bana da hatırlatın ara sıra bunu;
Hak edene hak ettiği kadar…
Anlaştık mı Sevgili Okuyucular,
Ne yazık ki; hiçbir şey göründüğü gibi olmuyor,
Zulüm hükmediyor, Yalan hükmediyor;
VE İNSANLIK ÖLMEK ÜZERE…
