Ortamı germeye,
Kaostan beslenmeye,
Tutulmayacak sözler vermeye,
Kumanya ile tav etmeye,
NE GEREK VAR ARKADAŞ.
Aylarca yatmaya,
Son bir ay çalışmaya,
Algılar yaratmaya,
İnsanları kandırmaya,
NE GEREK VAR ARKADAŞ.
İnsanları kutuplaştırmaya,
Arkadaşlıkları bozmaya,
Tehditlere zorluklara,
Kömürle oduna,
NE GEREK VAR ARKADAŞ
Bu şiir bir otobüs yolculuğunda yazılmış olup biraz mizah biraz hiciv biraz da samimiyet barındırıyor olabilir. Bu şiir evrensel düzlemde yazılmış olup edebiyat ve siyaset camiasına hediye olarak yazılmıştır.
Bu şiirin pek yakında bestelenmesi ile ilgili bazı duyumlar alsak da ne kadar gerçeği yansıttığı konusunda net bilgilere ulaşılamamıştır.
İnsanların umutları ve duygularıyla oynanmaması gerektiğini, onlara boş sözler verilmemesini ve oyların satın alınacak şeyler olmadığını burada defalarca yazdım; beni okuyanlar mutlaka biliyordur. Biraz mizah biraz hicivle başladığım yazıma sizlerden önemli bir ricayla son vermek istiyorum.
“ Gününüzü ya da cebinizi düşünmeyin; çocuklarınızın – torunlarınızın - memleketin geleceğini düşünüp karar verin. Son pişmanlık; pek fayda etmiyor. “
