Sevgili Okuyucular,
En son sizlere buradan “ Bir İnsan Neden Yazar ?” diye sormuştum,
Şimdi de diyorum ki “ Neden Yazmayalım? “
En yakınlarımızdan darbe yediğimiz,
Abim dediğimiz insanların sizi küçük düşürdüğü,
Beni asla bırakma diyenlerin en önce gittiği,
Yanımda dediklerinin çıkar kolladığı,
Dedikodunun gırla olduğu,
Çekememezlik – çamur atma ata spor olma yolunda hızla ilerlediği,
Sevgisizliğin dayatıldığı,
Adam kayırmacılığın hat safhada olduğu,
Adamına göre muamelenin prensip edildiği,
Sevginin eylem olarak değil de pek kullanılmayan kadın ismi olma yolunda ilerlediği,
Çocukların taciz edildiği – öldürüldüğü,
Bir olanların çokça olmadığı,
Verilen sözlerin tutulmadığı,
Kelimelerin kendi orijinal anlamlarını kaybettiği,
Vefanın tedavülden kalktığı,
Bana dokunmayan yılan bin yaşasıncılık anlayışının yayıldığı,
Garibanın hepten gariban zenginin daha da zenginleştiği,
Haksızlıkların hüküm sürdüğü,
Ahmet Arif, Cemal Süreya, Turgut Uyar, Özdemir Asaf değil de ismini anmak istemediğim popüler edebiyattan uzak insanların okunduğu,
Vicdanın terk edildiği,
Empatinin anlamının bile bilinmediği,
Şiirin sevilmediği,
Kitapların değer görmediği,
Zamanlarda!
Soruyorum, soruyorum sizlere yazmayalım da ne yapalım…
Şiirler biriktirmeyelim mi?
Cümleler dizmeyelim mi?
Yazarak dertleşmeyelim mi?
Adalet, hak, insanlık aramayalım mı?
Hayata tutunmayalım mı?
Sevmeyelim mi? Sevilmeyelim mi?
Yazmayalım da ölelim mi?