Öylesine günlerdir ki, sokaklarda yürürken takvimlere bakmadan da mevsimin değiştiğini fark edersiniz. Eğer bir aceleniz yoksa sararmış ve dökülmüş yapraklar arasında yürürken doğanın bu ahenkli renk değişimini hayranlıkla izlersiniz. Çok zorlamazsanız hiçbir güzel anı kalmaz belleğinizde Yaz’dan kalan. Hüzünlü bir yolculuğa başladığınızı düşünürsünüz. Kimi günler birer ikişer güzel insanların bu hayattan koptuğu haberlerini alır, üzülürsünüz. Kelimeler çıkmaz olur dudaklarınızdan. Umutsuzluğa düşersiniz.
Bu yüzden Eylül ayları benim için hep bir kasvet hep bir karamsarlık veren dönemler olmuştur. Çalıştığı işte aldığı garip ! maaşla kışa hazırlanan aile babalarını düşünürüm. Çocuklarını okula, eğitim dönemine yetiştirmeye çalışan annelerin o inanılmaz gayretlerini hatırladıkça hüzünlenirim. Beklentileri yüksek olur çocukların ancak anneler ellerindeki kıt kaynakları dengeli bir şekilde dağıtıp her bir çocuğunun eksiğini tamamlamaya çalışır. Dar gelirli aileleri düşünür üzülürüm.
Sokak hayvanlarının kışı nasıl çıkaracağını düşünür onlar adına hüzünlenir üzülürüm. Eski evimizin önündeki bahçede barınan o hayvancıklara bir küçük katkımızın olduğunu bilmenin sevincini bu günlerde özlüyorum. Ne o eski ev kaldı ne o bahçe. Kim bilir sokak hayvanları şimdilerde nerede barınıyor? Sahiplenen var mı? Bakımları için caba harcayan insanlar yeterli mi? Yerel yönetimler seçim vaatlerinde bolca kullandıkları o sakak hayvan görsellerini şimdiler de hatırlıyor mu acaba ? 
Kışa giderken mevsimler ısınma, barınma ve gıda sorunu yaşayan alt gelir grubu insanları düşünürüm, üzülürüm. Elektrik faturalarının dahi el yaktığı günümüz şartlarında nasıl ısınacaklar, nasıl barınacaklar? Ne yiyip ne içecekler ? O yüzden kış aylarında hep bir tarafım buruktur, hep yaralı hep hüzünlü … Adam sendeci olmayı beceremedim ve bedeli hep ödedim. Acıları, kederleri, hüzünleri paylaşmayı becerdik de; varlıkları, güzellikleri, soframızı, keyiflerimizi paylaşmayı bir türlü beceremedik … Belki de işte o zaman İNSAN olabilecektik, ama öğretmediler diye hep başkalarını suçladık durduk. İnsanın kendini en kolay kandırdığı aydır EYLÜL, o yüzden hiç ısınamadım bu Eylül aylarına …